απογαλακτισμός-αποθηλασμός
Photo by Caroline Hernandez on Unsplash

Οι περισσότερες μητέρες αρχίζουν κάποια στιγμή να προβληματίζονται για το πότε και, αργότερα, για το πώς θα απογαλακτίσουν.

Ο απογαλακτισμός αρχίζει όταν ένα μωρό που θηλάζει πάρει την πρώτη του στερεά τροφή, συνήθως μεταξύ του τέταρτου και όγδοου μήνα της ζωής του.

Ιδανικά ολοκληρώνεται όταν το παιδί δεν έχει πια ανάγκη να θηλάζει.

Η σύγχρονη Ελληνίδα βομβαρδίζεται από διάφορους μύθους ως προς τον απογαλακτισμό, όπως ότι:

  •   το παιδί δεν θα απογαλακτίσει ποτέ,
  •   κόψτο πριν βγάλει δόντια κι αρχίσει να σε δαγκώνει,
  •   όσο αργότερα, τόσο πιο δύσκολα,
  •   όσο αργότερα για το αγόρι, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για διαστροφές,
  •   είναι προτιμότερος ο ξαφνικός απογαλακτισμός,
  •   ο καλύτερος τρόπος για να απογαλακτίσεις είναι να πας ταξίδι,
  •   ο καλύτερος τρόπος για να κοπεί το γάλα είναι να πάρεις χάπια, να δέσεις το στήθος και να μην πίνεις νερό,
  •   για να το κόψει βάλε στη θηλή πιπέρι ή κάτι πικρό ή βάψε το στήθος μαύρο.

Πολλές μητέρες μου λένε ότι θέλουν να κόψουν το θηλασμό, αλλά μόλις απαντήσουν σε μερικές ερωτήσεις δεν μπορούν πια να πείσουν ούτε τον εαυτό τους ότι θέλουν να σταματήσουν να θηλάζουν.

Φυσικός απογαλακτισμός

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Το μητρικό γάλα παραμένει το μοναδικό κατάλληλο γάλα για τα παιδιά του ανθρώπου, σε κάθε ηλικία. Τα παιδιά έχουν τη συναισθηματική ανάγκη να θηλάζουν, τουλάχιστον ως δεκαοχτώ μηνών, εκτός εάν απογαλακτίσουν από μόνα τους νωρίτερα.

Ελάχιστα παιδιά απογαλακτίζουν από μόνα τους πριν το χρόνο. Όλα τελικά απογαλακτίζουν το αργότερο μετά τα 3,5–4  χρόνια τους. Τότε μπαίνουν σε μια φάση ανάπτυξης που αποκτούν ενδιαφέρον για το άλλο φύλο, οπότε από μόνα τους κόβουν την τόσο στενή σωματική επαφή με τη μητέρα.

Αν μόλις αρχίσατε να θηλάζετε ένα νεογέννητο, θα αναρωτιέστε ποιες μητέρες αντέχουν να φτάσουν ως τα 4 χρόνια και πόσο ανώμαλες μπορεί να είναι. Διαβάστε αυτό το κεφάλαιο με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις και περιμένετε να δείτε πώς θα αισθάνεστε η ίδια όταν και αν το παιδί σας θηλάζει  στους 9, στους 18 ή στους 30 μήνες.

Πρέπει να το κόψουμε;

Το πότε θα σταματήσει μια μητέρα να θηλάζει το παιδί της είναι μια πολύ προσωπική απόφαση, που λαμβάνεται με βάση:

  • εξωτερικούς παράγοντες: η επιστροφή στη δουλειά, μια αρρώστια με νοσηλεία της ίδιας της μητέρας, του μωρού ή ενός άλλου παιδιού της, ταξίδια, η επιμονή του συζύγου που διεκδικεί το σώμα της, τα σχόλια των συγγενών που τη θεωρούν ανήθικη να θηλάζει ένα αγοράκι 19 μηνών, κ.ο.κ.
  • προσωπικούς παράγοντες: το ότι θεωρεί η ίδια ανήθικο να θηλάζει το αγοράκι των 19 μηνών, το ότι το μωρό τρώει κρέμες κι εκείνη πιστεύει πως δεν χρειάζεται πλέον το γάλα της, η κούραση απ’ το συνεχή θηλασμό ή τους νυχτερινούς θηλασμούς, ο φόβος ότι δεν θα απογαλακτίσει ποτέ, το ότι δεν ανέχεται πλέον τα υποτιμητικά σχόλια, μια εγκυμοσύνη ή η επιθυμία της για άλλο παιδί (ή/και η ανάγκη να μπει στη διαδικασία να κάνει κι άλλη εξωσωματική), η ανάγκη της για ανεξαρτησία, ή γιατί νομίζει πως ήρθε η ώρα.
  • την πραγματικότητα: η μητέρα βλέπει πως το παιδί, αφού επί μακρόν αραίωσε πολύ τους θηλασμούς, δεν ζητά πια να θηλάσει.

Οι εξωτερικοί και οι προσωπικοί παράγοντες πηγάζουν συνήθως από έλλειψη πληροφόρησης και στήριξης για τη μητέρα που θηλάζει.

Εάν η μητέρα με την καρδιά της θέλει ακόμη να δίνεται στο μωρό της μέσα από το θηλασμό, σημαίνει ότι αυτό είναι το σωστό για τους δυο τους. Καμία εγκεφαλική απόφαση δε θα έπρεπε να επιβάλλεται σ’ αυτό το ένστικτο.

Εάν η μητέρα δεν επιτρέψει στο παιδί να απογαλακτίσει μόνο του και να κάνει φυσικό απογαλακτισμό, η απόφαση για την πλήρη διακοπή του θηλασμού είναι συνήθως στην ίδια και γίνεται με τον σταδιακό ή τον ξαφνικό απογαλακτισμό.

Ας δούμε τι συμβαίνει σε κάθε περίπτωση:

Ο φυσικός απογαλακτισμός, που είναι η πρώτη και φυσική επιλογή, απλοποιεί τα πράγματα:

Κάθε παιδί έχει την ανάγκη να θηλάσει. Όταν η ανάγκη ικανοποιηθεί πλήρως, το παιδί την ξεπερνά. Αυτό σημαίνει πως η μητέρα, ακολουθώντας την αρχή «δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι» (δηλαδή δεν προσφέρω αν δε μου ζητηθεί, δεν αρνούμαι όταν μου ζητηθεί), επιτρέπει στο παιδί να θηλάζει για όσο καιρό θέλει. Όπως είπαμε, κάτι τέτοιο σπάνια συμβαίνει πριν το παιδί γίνει ενός έτους.

Για το παιδί αυτό είναι ιδανικό: θηλάζοντας η μητέρα όσο καιρό θέλει το ίδιο το παιδί, του μαθαίνει στην πράξη το σεβασμό και δεν αφήνει μετέωρη τη φυσική του ανάγκη για θηλασμό, για όσο καιρό αυτή υπάρχει.

Η ίδια η μητέρα βιώνει στο «πετσί» της ότι το παιδί μεγάλωσε. Από κει που ήταν κολλημένο επάνω της, αρχίζει να μη ζητά να θηλάσει τόσο συχνά και κάποια στιγμή είναι εντελώς αδιάφορο για το στήθος.

Ξαφνικός απογαλακτισμός

Με τον ξαφνικό απογαλακτισμό, όλος ο οργανισμός του παιδιού απορυθμίζεται, και όχι μόνο επειδή σταματά να παίρνει την τροφή που είναι απόλυτα ρυθμισμένη στις ανάγκες του.

Ο ξαφνικός απογαλακτισμός, με διάφορους μηχανισμούς, προκαλεί στο παιδί σημαντική διαταραχή στον ορμονικό άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων που ελέγχουν τη λειτουργία όλου του σώματος. Ίσως έτσι εξηγείται το ότι τα περισσότερα παιδιά, όταν απογαλακτίζουν ξαφνικά αρρωσταίνουν, χάνουν βάρος, γίνονται γκρινιάρικα, σταματούν να τρώνε, κ.λ.π.

Αυτά δεν γράφονται για να τρομοκρατήσουν τις μητέρες. Θηλάζουμε τα παιδιά μας όχι για να απαλλαγούμε από ενοχές, αλλά για να τους δώσουμε το καλύτερο.

Όποτε μια μητέρα αισθανθεί ότι θήλασε αρκετά, μπορεί και πρέπει να σταματήσει να θηλάζει ακόμη κι αν ο θηλασμός διαρκέσει μόνο μια εβδομάδα. Ο σταδιακός απογαλακτισμός όμως, όπως περιγράφεται πιο κάτω, συγκεντρώνει τα πιο πολλά πλεονεκτήματα.

Ξαφνικός απογαλακτισμός που ξεκινά από τη μητέρα

Μια μητέρα μπορεί να σταματήσει απότομα να θηλάζει για πολλούς λόγους. Η επιστροφή στην εργασία δε θα πρέπει να είναι λόγος ξαφνικού απογαλακτισμού. Στον ψυχικό πόνο του παιδιού θα προστεθεί η σωματική δυσφορία της μητέρας: το σώμα της θα ψάχνει το μωρό. Οπωσδήποτε το σώμα σας ανήκει αλλά η εμπειρία πολλών μητέρων πριν από σας, λέει τα εξής:

  •   Μην απογαλακτίσετε το μωρό των 2 μηνών για να γυρίσετε στη δουλειά.
  •   Μη δέσετε το στήθος σας.
  •   Μη στείλετε το μωρό να σας το μεγαλώσουν στο χωριό και μη φύγετε για το διορισμό χωρίς το μωρό μαζί σας.

Υπάρχει πάντα ένας τρόπος. Καμιά θυσία δεν είναι αρκετά μεγάλη για τη διασφάλιση της ψυχικής ισορροπίας και της σταθερότητας, σαν βάση για τη ζωή των παιδιών μας.

Μπορεί να συντρέχουν λόγοι αρρώστιας της ίδιας ή άλλου μέλους της οικογένειας.

Εάν δεν εμπίπτετε σε κάποια απ’ τις παθήσεις που απαιτούν μόνιμη ή προσωρινή διακοπή του θηλασμού, δοκιμάστε να ξαναβάλετε το παιδί σας στο στήθος μόλις επιστρέψετε στο σπίτι ή προσπαθήστε να σας το φέρνουν να το θηλάζετε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας σας.

Στην περίπτωση που το παιδί είναι πολύ μικρό και θηλάζετε αποκλειστικά, θα έχετε σίγουρα προβλήματα με το στήθος σας αν δε θηλάσετε ή αν δεν αντλήσετε κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσής σας από αυτό.

Μην απογαλακτίσετε με αφορμή την απομάκρυνση, αντλήστε το γάλα σας για να αποσυμφορήσετε το στήθος και ξαναθηλάστε, όταν δείτε το παιδί.

Εάν πρέπει να μείνετε στο νοσοκομείο με ένα άλλο σας παιδί που νοσηλεύεται, παρακαλέστε να σας φέρνουν το μωρό για θηλασμό.

Εάν έχετε μια κοινωνική υποχρέωση, όπως να παντρεύεται η αδελφή σας στην Αμερική ή να πρέπει να πάτε στην κηδεία της πεθεράς σας σε άλλη πόλη, πάρτε το παιδί μαζί σας. Είναι κρίμα να του λείψετε ξαφνικά, και ειδικά τη νύχτα, εάν δεν το έχετε ξανακάνει.

Εάν βαρεθήκατε τους περιορισμούς που επιβάλλει το μεγάλωμα ενός  μωρού, μπορείτε να αρχίσετε να το αφήνετε να κοιμάται στους παππούδες, μετά τα 2 του χρόνια, εάν εκεί περνά καλά. Μην το κάνετε για πρώτη φορά, όταν θα λείψετε ταξίδι. Όταν σας αναζητήσει, πρέπει να είστε σε θέση να πάτε να το πάρετε τις πρώτες φορές.

Ξαφνικός απογαλακτισμός που ξεκινά από το μωρό

Ο ξαφνικός απογαλακτισμός που ξεκινά από το μωρό, δηλαδή η «απεργία θηλασμού», είναι ένα μεγάλο πρόβλημα θηλασμού που μπορεί όμως να λυθεί και συζητιέται  σε άλλο κεφάλαιο.

Σταδιακός απογαλακτισμός

Εάν για διάφορους λόγους θέλετε να επιταχύνετε τη διαδικασία του απογαλακτισμού, κάντε το αφού βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις:

Εάν το παιδί σας:

  •   Είναι μεγαλύτερο από 12 μηνών.
  •   Ζητά να θηλάσει μόνον όταν βαριέται.
  •   Θηλάζει για πολύ λίγη ώρα (λιγότερο από ένα λεπτό τη φορά).
  •   Τρώει καλά το φαγητό του.
  •   Δε ζητά να θηλάσει, όταν χτυπήσει.
  •   Κοιμάται κάποιες φορές χωρίς να θηλάσει.
  •   Όταν του προτείνετε κάτι άλλο, προτιμά αυτό παρά να θηλάσει.
  •   Δέχεται εύκολα περιορισμούς στο θηλασμό (π.χ. θηλάζουμε μόνο το βράδυ και μόνο στην πολυθρόνα), τότε το παιδί είναι αρκετά έτοιμο να απογαλακτίσει.

Εάν κάνετε σταθερές και σωστές προσπάθειες, το παιδί θα απογαλακτίσει σύντομα και χωρίς προβλήματα.

Όσες περισσότερες από τις πιο πάνω συνθήκες ισχύουν, τόσο πιο κοντά είναι το παιδί σας στο φυσικό απογαλακτισμό και τόσο λιγότερο τραυματική και πιο ομαλή θα είναι η διαδικασία του.

Για να πετύχει η «επιτάχυνση» του απογαλακτισμού χρησιμοποιήστε κάποια ή όλα από τα παρακάτω τεχνάσματα:

  • «Δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι». Αυτή είναι η βασική αρχή του απογαλακτισμού, όσο απλό κι αν φαίνεται. Πολλές φορές, μητέρες αγανακτισμένες από την εμμονή των παιδιών τους με το στήθος (όπως ήμουν εγώ για μεγάλο διάστημα και πολλές μητέρες όταν τα παιδιά που θηλάζουν είναι στην ηλικία από 1-2 ετών), μένουν κατάπληκτες όταν συνειδητοποιούν πως οι ίδιες προκαλούν τους περισσότερους θηλασμούς του 24ωρου.
  • Βάζω όρια στη διάρκεια, στον αριθμό, στο χώρο. Π.χ. «μπορείς να θηλάζεις μόνο την ημέρα, μόνο στο δωμάτιο και μόνο 3 φορές και ώσπου να μετρήσω ως το δέκα».
  • Προσφέρω ένα υποκατάστατο όπως παιχνίδι, παιχνίδι με άλλα παιδιά, φαγητό, βόλτα. Είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος αποφυγής θηλασμού, αλλά μπορεί να είναι για τη μητέρα πιο κουραστικός απ’ τον ίδιο το θηλασμό. Θηλάζοντας χαλαρώνετε, ίσως ξαπλώνετε, το παιδί σταματά τη γκρίνια και «γειώνεται» στην αγκαλιά σας.
  • «Ακάθιστος ύμνος». Η μητέρα προσπαθεί να μην κάθεται και να κάνει όλες τις δουλειές όρθια, γιατί όποτε κάθεται το παιδάκι έρχεται να θηλάσει.
  • Ο μπαμπάς, οι παππούδες, το σχολείο απασχολούν το παιδί για να μην είναι συνεχώς με τη μητέρα κι έτσι να θηλάζει όλη την ώρα.
  • Μην απειλείτε πώς θα κόψετε το θηλασμό, μην περιορίζετε τις υπόλοιπες επαφές που έχετε με το μωρό και μη συζητάτε το θέμα μπροστά του (τα παιδιά, ακόμα και μηνών, καταλαβαίνουν τα πάντα), για να μην αισθανθεί πως σας  χάνει. Κάντε αυτό που έχετε να κάνετε χωρίς μεγάλα λόγια και «μπαρόκ» καταστάσεις. Τα: «δε σε αντέχω, πρόσεχε γιατί θα στο κόψω, άντε μεγάλωσες τώρα», κ.λ.π., αποκλείονται. Δοκιμάστε το: «έλα τώρα να φτιάξουμε μαζί το φαγητό».

Απογαλακτισμός τη νύχτα

Εάν αισθάνεστε ότι ο θηλασμός σας έχει κουράσει, αναρωτηθείτε μήπως είναι ο νυχτερινός θηλασμός, και τα ξενύχτια που συνεπάγεται, που σας ενοχλεί.

Σχεδόν όλες οι μητέρες κουράζονται πολύ να θηλάζουν τις νύχτες. Νιώθουν ότι εάν υπήρχε ένας τρόπος να θηλάζουν μόνο τη μέρα, θα μπορούσαν και θα ήθελαν να συνεχίσουν για καιρό ακόμη, γιατί έτσι θα είναι πιο ξεκούραστες και πιο καλές μητέρες.

Ο νυχτερινός απογαλακτισμός δεν συνιστάται εάν το παιδί είναι κάτω του ενός έτους, γιατί όταν ξυπνά σημαίνει πως έχει να καλύψει σημαντικές ψυχικές και διατροφικές ανάγκες.

Σε μεγαλύτερα παιδιά μπορείτε να προσπαθήσετε το νυχτερινό απογαλακτισμό – και συνήθως να τον καταφέρετε εάν είστε αποφασισμένη – ακολουθώντας τις παρακάτω οδηγίες:

Η γενική αρχή είναι πως το παιδί θα χρειαστεί ένα υποκατάστατο για την απόλαυση και τη συνήθεια που του στερείτε. Αυτό το υποκατάστατο μπορεί να είναι περπάτημα, κούνημα, παραμύθι στην αγκαλιά στα μεγαλύτερα παιδιά. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να δώσετε πιπίλα, αν και δύσκολα τη μαθαίνουν τα παιδιά που θηλάζουν.

Διευκολύνει απίστευτα όλα αυτά  να προσφέρονται από κάποιο άλλο οικείο και αγαπημένο πρόσωπο όπως ο μπαμπάς, η γιαγιά, η θεία, ή η νταντά. Εσείς η ίδια γενικά είστε μια πρόκληση για το παιδί, καθώς σας μυρίζει (τα μωρά έχουν πολύ πιο αναπτυγμένη από τους ενήλικες την αίσθηση της όσφρησης και οι μητέρες μυρίζουν υπέροχα) και θυμάται τη συνήθεια να θηλάζει για να χαλαρώσει.

Αξίζει τον κόπο να προγραμματίσετε το νυχτερινό απογαλακτισμό να συμπίπτει με την άδεια του άντρα σας ή την περίοδο που θα μπορέσει να μείνει μαζί σας η γιαγιά. Θα είναι πολύ πιο εύκολο απ’ το να το κάνετε μόνη σας.

Μπορεί αυτή η προσπάθεια να γίνει και αφήνοντας το παιδί να κοιμάται στο σπίτι της γιαγιάς τα βράδια. Εντούτοις δεν το συνιστώ. Το παιδί μπορεί να πάθει σοκ απ’ το μέγεθος της αλλαγής και μην ξεχνάτε: πρέπει να περάσει σε μια καινούρια φάση της σχέσης του μαζί σας, όχι να κάνει διακοπές.

Όταν οι άλλοι θέλουν να απογαλακτίσετε.

Συμβαίνει συχνά η μητέρα να αντιλαμβάνεται ότι το παιδί της είναι ακόμη μωρό, ακόμη κι αν έχει ξεπεράσει τη βρεφική ηλικία. Φέρεται σα μωρό και δείχνει σα μωρό. Άλλοι άνθρωποι όμως μπορεί να έχουν αντίθετη γνώμη.

Ο σύντροφος, οι παππούδες, οι φίλοι και οι γείτονες, ο παιδίατρος, ο γυναικολόγος, οι άγνωστοι στο δρόμο συνήθως πιστεύουν πως το παιδί πρέπει να απογαλακτίσει στους έξη, στους δώδεκα, στους δεκαοχτώ μήνες. Κάντε αυτό που λέει η καρδιά σας: κανείς δεν ξέρει το παιδί σας όσο εσείς.

Εάν αποφασίσατε να απογαλακτίσετε:

Περάστε πολλές ώρες με το παιδί παίζοντας και ασχολούμενη με πιο «παιδικές» δραστηριότητες, αντί να είστε συνέχεια αγκαλιά και να θηλάζετε.

Για να μειωθεί το γάλα σας:

  • Μην περιορίσετε το νερό που πίνετε αλλά, εάν μπορείτε, περιορίστε για 7 ημέρες το αλάτι και την άσπρη ζάχαρη.
  • Βγάζετε γάλα μόνο όταν αισθάνεστε πολύ βάρος στο στήθος και ελάχιστη ποσότητα την κάθε φορά.
  • Μην πάρετε φάρμακα για απογαλακτισμό. Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες που αυτά τα φάρμακα για διακοπή της γαλουχίας έχουν ακόμα άδεια κυκλοφορίας: προκαλούν πονοκέφαλο, φαγούρα, ζάλη, εγκεφαλικά, σπασμούς και θανάτους. Εάν πονά το στήθος σας πάρτε λίγο παυσίπονο. Πιείτε φασκόμηλο 4 φλιτζάνια την ημέρα επί 7 ημέρες.

Μην απογαλακτίσετε απότομα, αλλά:

  • Μειώστε το θηλασμό κατά 1 γεύμα την εβδομάδα, έως 1 γεύμα ανά 15 ημέρες.
  • Εάν το παιδί φαίνεται δυστυχισμένο, δε γελά ή δεν τρώει, ξαφνικά κεκεδίζει, ξυπνά πιο συχνά τη νύχτα, κολλήσει επάνω σας, κολλήσει στο αγαπημένο του παιχνίδι, χτυπά, δαγκώνει, πάθει δυσκοιλιότητα, δε δέχεται να πάει στον παιδικό σταθμό ή στην αγκαλιά άλλων ανθρώπων, ή αν εσείς η ίδια δεν είστε σίγουρη ότι κάνετε το σωστό, μάλλον κάνετε τη διαδικασία πολύ γρήγορα, οπότε δείξτε ελαστικότητα και ξαναθηλάστε για 2-3 μήνες ακόμα.

Έχω ακόμη γάλα.

Τις πρώτες 2-3 εβδομάδες μετά τον απογαλακτισμό, ειδικά εάν αυτός γίνει ξαφνικά, μπορεί το γάλα σας να τρέχει από το στήθος χωρίς ιδιαίτερο ερέθισμα. Εάν η αυθόρμητη ροή διαρκέσει 3 μήνες, πρέπει να σας δει γιατρός.

Για χρόνια μετά τον απογαλακτισμό, ιδίως αν δεν πήρατε χάπια διακοπής της γαλουχίας, μπορεί να βλέπετε γάλα να τρέχει αν πιέσετε τη θηλαία άλω, κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής, όταν έχετε έντονα συναισθήματα ή περνάτε περίοδο μεγάλου stress.

Κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό και, αν σας συμβεί, καταρχήν αδιαφορήστε. Αν συνεχίζεται και σας ενοχλεί, πιείτε λίγο φασκόμηλο και μην πατάτε συνέχεια το στήθος. Αν το γάλα σας βγαίνει αυτόματα και χωρίς ερεθισμό του στήθους για περισσότερες από 7 ημέρες, συζητήστε το με το γιατρό σας, γιατί πρέπει να γίνει κυτταρολογική εξέταση του υγρού.

Το σώμα της μητέρας.

Εάν το στήθος σας φαίνεται τώρα πολύ πεσμένο, κάντε υπομονή: σε 6 μήνες θα πάρει την οριστική του μορφή. Σπανιότατα το στήθος υποστρέφεται πολύ μετά τον θηλασμό, δηλαδή μικραίνει και σακουλιάζει: εάν ξαναμείνετε έγκυος επανέρχεται πανηγυρικά.

Το βάρος της γυναίκας που απογαλακτίζει συνήθως μειώνεται ξαφνικά και παραμένει χαμηλότερο απ’ ότι πριν μείνει έγκυος. Σπανίως αυξάνεται, ανάλογα πάντα με τον σωματότυπο, την κληρονομικότητα, τη δίαιτα και τον τρόπο ζωής της. Η περίοδος τείνει να επιστρέψει στην κανονικότητα που είχε πριν μείνετε έγκυος, χωρίς πόνο όμως, και η γονιμότητα συνήθως πετά στα ύψη!

Πηγή: Απόσπασμα από τον Α’ τόμο του βιβλίου της κας Αννας Πατσούρου “Θηλασμός: Μια υπέροχη σχέση”, Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες.

This Post Has 16 Comments

  1. Ευχαριστώ για την εξαιρετικά χρήσιμη πληροφόρηση που προσφέρετε. Θα ήμουν ευγνώμων αν μπορούσε κάποιος να μου δώσει μια γνώμη για αυτό που με προβληματίζει:

    Τελευταία, εγώ κι ο άντρας μου αναρωτιόμαστε αν είναι δυνατό να πάμε το παιδί στο δωμάτιό του χωρίς να κόψουμε εντελώς το θηλασμό. Πιο συγκεκριμένα:

    Έχω ένα αγοράκι 17 μηνών, που θηλάζει από την πρώτη στιγμή, χωρίς κανένα πρόβλημα, μέχρι σήμερα.

    Από τις υπόλοιπες τροφές τρώει τα πάντα και θηλάζει (όπως πάντα έκανε) εντελώς ακανόνιστα κατά τη διάρκεια τη μέρας.

    Από τον όγδοο μήνα λείπω στη δουλειά τα πρωινά και θηλάζει από το μεσημέρι κι έπειτα.

    Πλέον είναι στη φάση που αν κάτι πιο ενδιαφέρον του τραβήξει την προσοχή, ξεχνάει ότι ζήτησε να θηλάσει και φεύγει! Του δίνω στήθος μόνο όταν ζητάει και δεν του προσφέρω μόνη μου.

    Το βράδυ ανέκαθεν ξυπνούσε αρκετές φορές και αποκοιμιόταν ξανά θηλάζοντας.

    Κοιμάται στο κρεβατάκι του ακριβώς δίπλα μας (επειδή δε μεσολαβούν κάγκελα, είναι σαν προέκταση του δικού μας κρεβατιού).

    Τελευταία, τα ξυπνήματα μέσα στη νύχτα έχουν περιοριστεί σε ένα ή το πολύ δύο. Ζητάει στήθος, θηλάζει και ξανακοιμάται σε τρία λεπτά.

    Από τη γέννησή του, έλλειψα για πρώτη φορά νύχτα από το σπίτι πριν από ένα μήνα (για δύο εικοσιτετράωρα) και κοιμήθηκε με τον μπαμπά του, Και τις δύο βραδιές τον πήρε πανεύκολα ο ύπνος στο ριλάξ, ξύπνησε μία φορά στη μέση της νύχτας και με ζήτησε, αρνήθηκε ουρλιάζοντας να πιει γάλα από το μπιμπερό και κοιμήθηκε σε κανά τέταρτο με κούνημα στην αγκαλιά του μπαμπά.

    Αυτό που μας έχει κουράσει είναι ότι δεν εχουμε ιδιωτικό χώρο ως ζευγάρι κι όπως σας είπα θέλουμε επιτέλους να πάει ο μικρός στο δωμάτιό του. Ο άντρας μου το συνδέει αυτό με τον απογαλακτισμό, πιστεύει ότι το ένα δε γίνεται χωρίς το άλλο. Κι εμένα θα με κούραζε να ξυπνάει ο μικρός και να σηκώνομαι να πηγαίνω στο άλλο δωμάτιο να τον θηλάζω. Αλλά από την άλλη δε θέλω να σταματήσω εντελώς το θηλασμό. Διάβασα κάποια πράγματα γενικά, αλλά τί λέτε ειδικά για τη δική μας περίπτωση;

    1. Θα έλεγα να δοκιμάσεις να πας το μωρό στο δωμάτιό του και να δεις τι θα γίνει. Εάν ξυπνάει 1-2 φορές μόνο και ξανακοιμάται εύκολα, ίσως και να μην είναι τόσο κουραστικό όσο νομίζεις. Εάν όμως είναι κουραστικό τελικά για σένα, θα μπορούσε να σηκώνεται ο μπαμπάς και να τον κοιμίζει εκείνος, όπως έκανε όταν έλειψες. Εάν αυτό γίνει μερικά βράδια, και δεν μπεις στον πειρασμό να τον θηλάσεις, κατά πάσα πιθανότητα θα σταματήσει να ξυπνάει πολύ σύντομα.
      Απ’ την άλλη, ιδωτικό χώρο ως ζευγάρι θα μπορούσατε να βρείτε και σε άλλα σημεία του σπιτιού και άλλες ώρες επίσης! Αν και καταλαβαίνω τι εννοείς και πόσο κουραστικό είναι όλο αυτό, θα μπορούσες να περιμένεις λίγο ακόμα μέχρι το μωρό να είναι το ίδιο έτοιμο να κοιμάται μόνο του.

  2. maria trikori

    Αγαπημένη Βίκυ!!! Πόσες φορές έχω διαβάσει αυτό το άρθρο, δε λέγεται!!! Η μικρή είναι 28 μηνών και συνεχίζει!!! Η αλήθεια είναι πως κι εγώ το απολαμβάνω, αλλά έχω λίγο κουραστεί με το θέμα ύπνος, που συνεπάγεται θηλασμός και ξύπνημα τουλάχιστον 1 φορά μέσα στη νύχτα….. ουφ!!! Γράφω το σχόλιο απλά για δική μου παρηγοριά!!! Καλή συνέχεια στις θηλάζουσες!!!!!!

    1. Χαίρομαι που η ανάγνωση του άρθρου σε παρηγορεί και σε δυναμώνει! Να είσαι καλά και να ξέρεις πως δεν είσαι μόνη όταν ξενυχτάς…

  3. Σκεφτόμουν να απογαλακτίσω το 19 μηνών γιό μου…
    Διαβάζοντας το άρθρο κατάλαβα ότι θα το έκανα για λάθος λόγους, δεν είναι ακόμη η κατάλληλη στιγμή. Ευχαριστώ για την αυτοπεποίθηση και το κουράγιο που μου δώσατε.

  4. Μαρία

    καλησπερα.το μωρο μου ειναι 10 μηνων και εχει θηλασει λιγο απο το στηθος.γεννηθηκε προωρος(28 εβδομαδα και 1200 βαρος) και απο την αρχη εβγαζα το γαλα με το θηλαστρο.οταν με το καλο τον πηραμε σπιτι ξεκινησα να τον βαζω στο στηθος αλλα κατι γινοταν και δε θηλασε.παρ’ ολα αυτα συνεχιζει και πινει απο το δικο μου και δεν εχει πιει καθολου ξενο! τωρα νιωθω οτι εχω αρχισει και κουραζομαι….αλλο το μωρο στο στηθος και αλλο το θηλαστρο για 10 μηνες..απο τη μια θελω να σταματησω αλλα απο την αλλη το σκεφτομαι.τι θα με συμβουλευατε?.

    1. ΒΙΚΥ

      Το μόνο που μπορώ να σε συμβουλέψω είναι να κάνεις όπως αισθάνεσαι. Αν αισθάνεσαι κουρασμένη, μπορείς να απογαλακτίσεις χωρίς τύψεις και ενοχές γιατί, έτσι κι αλλιώς, το να βγάζεις με το θήλαστρο ως τώρα είναι ήδη πάρα πολύ! Θα μπορούσες επίσης να μειώσεις λίγο τις αντλήσεις που κάνεις, ώστε να συνεχίσεις πιο ξεκούραστη έστω και με λιγότερο γάλα…Εύχομαι να πάρεις την απόφαση που σου ταιριάζει καλύτερα!

  5. ΠΟΠΗ

    Το αρθρο ειναι υπεροχο… ο γιος μου κλεινει τον πρωτο χρονο ζωης του και εγω θελω να θηλασουμε ακομη εναν χρονο, ομως θελω να αποθηλασω φυσικα… ολα οσα διαβασα με βοηθησαν να κατανοησω ποτε θα ειναι η καταλληλη στιγμη και με πιο τροπο θα ειναι πιο ομαλο για το παιδι… γιατι δεν ειναι μονο το τι θελω εγω αλλα και το πως νιωθει εκεινος…

  6. Καλησπέρα! αντιμετωπίζω ξαφνικό απογαλακτισμό που ξεκινάει από το μωρό.
    Έχω ένα αγοράκι που είναι 27 μηνών και μέχρι προχθές θήλαζε αποκλειστικά. Είχαν βέβαια αραιώσει οι θηλασμοί (μόνο το βράδυ) αλλά ήθελε να βρίσκεται στο στήθος χωρίς όμως να πίνει.
    Το Σάββατο 2/3/14 θήλασε το πρωί και από τότε δε θέλει ούτε να το βλέπει. Μου κατεβάζει την μπλούζα κάθε φορά που προσπαθώ να θηλάσει. Πέρασε μία μικρή στοματίτιδα η οποία ξεκίνησε το Σάββατο το βράδυ αλλά για την έκταση του προβλήματος όπως μας είπαν και στο Παίδων ήταν υπερβολικά συγκριτικά με το βαθμό του προβλήματος. Έκλαιγε ασταμάτητα για ένα 24ωρο χωρίς να τρώει ούτε να πίνει τίποτα και το στήθος ούτε να το δει. Νομίζαμε ότι είχε κάτι πολύ σοβαρό το παιδί για να αντιδράει έτσι. Μέχρι τότε ήταν εξαρτημένος από το στήθος. Σήμερα μετά τη θεραπεία άρχισε να τρώει και να πίνει νερό. Και το βράδυ ήθελε μόνο νερό. Εγώ κάθε φορά που είμαι δίπλα στο μωρό, νιώθω πόνο στο στήθος.
    Δεν ξέρω που οφείλεται η ξαφνική αλλαγή. Ο περίγυρος, πλην του πάτερα, ήταν αρνητικός με το θηλασμό και κυρίως η γιαγιά έλεγε στο παιδί ότι δεν κάνει, ότι δεν πρέπει να πίνει γιατί είναι ολόκληρος άντρας και οι άντρες δεν πίνουν κ.α τέτοια κυρίως όχι μπροστά μου, αλλά όταν τον κράταγε. Είναι δυνατόν να επηρεαστεί ένα παιδί 2 χρονών. Είναι φυσιολογική αυτή η αλλαγή?

    1. Αγαπητή Γεωργία, το παιδί σου απογαλάκτισε, με αφορμή την στοματίτιδα, και δεν πειράζει! Είναι σε ηλικία που θα μπορούσε να απογαλακτίσει έτσι κι αλλιώς, οπότε συγχαρητήρια για τα δύο χρόνια θηλασμού και να είσαι περήφανη και γι’ αυτά και για τα υπόλοιπα που θα έρθουν, γεμάτα με καινούριες και διαφορετικές εμπειρίες με το παιδί σου!

    1. ΒΙΚΥ

      Ούτε σωστό, ούτε λάθος! Για την ακρίβεια δεν υπάρχει σωστό και λάθος σ’ αυτή την περίπτωση, μπορεί να κάνει ο καθένας ότι βολεύει καλύτερα και ότι του είναι πιο εύκολο..

Αφήστε μια απάντηση