Όλα τα νεογέννητα, εάν αφεθούν στην κοιλιά της μητέρας τους αμέσως μετά τον τοκετό, έχουν την ικανότητα να αναρριχηθούν και να βρουν το στήθος μόνα τους, χωρίς καμία βοήθεια και να κάνουν τον πρώτο τους θηλασμό.

Στην πραγματικότητα, μετά τη γέννησή τους τα μωρά μάλλον ξέρουν περισσότερο από τις μητέρες τους τι πρέπει να κάνουν.

Σήμερα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι κάποιες παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια του τοκετού, μπορεί να επηρεάζουν την φυσική ικανότητα του μωρού να ψάξει και να βρει το στήθος της μητέρας του μόνο του.

Τα ναρκωτικά φάρμακα που δίνονται στη μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετού,  είτε μόνα τους, είτε ως συστατικά της αναισθησίας, μεταφέρονται μέσω του πλακούντα στο μωρό και τo εμποδίζουν από το να βρει και να προσκολληθεί στο στήθος μόνο του.

Εάν γίνει επισιοτομή στη μητέρα, αυτό επίσης δυσκολεύει την κατάσταση, λόγω του πόνου που αισθάνεται η ίδια.

Η υπέρ-ενυδάτωση, από τα ενδοβλέφια υγρά που δίνονται στη μητέρα, μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο στο στήθος και να δυσκολέψει το μωρό από το να προσκολληθεί σωστά.

Επίσης, η αναρρόφηση των γαστρικών υγρών του μωρού με καθετήρα μπορεί να του προκαλέσει μεγάλη δυσαρέσκεια.

Είναι ενδιαφέρον εδώ να πούμε ότι η αναρρόφηση δεν συστήνεται πια για τα υγιή μωρά, επειδή επηρεάζει τόσο πολύ την ικανότητα των μωρών να θηλάσουν.

Υπάρχει κάτι μαγικό την πρώτη ώρα της ζωής. Οι γονείς περίμεναν μήνες για να γνωρίσουν το μωρό τους κι όταν αυτό γεννιέται βρίσκεται σε μια ιδιαίτερη κατάσταση ήρεμης εγρήγορσης, έτοιμο να γνωρίσει τους γονείς του και ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα πρόσωπα της μητέρας και του πατέρα του.

Σ’ αυτή την φάση, τα μάτια του μωρού είναι ορθάνοιχτα και είναι ήρεμο. Το μωρό έχει ακούσει τη φωνή της μητέρας του όσο καιρό ήταν στην κοιλιά της και την ξεχωρίζει από τις φωνές άλλων γυναικών.

Επίσης, 80%  των μωρών αναγνωρίζουν τη φωνή του πατέρα τους.

Το μωρό, όταν αφήνεται πάνω στην κοιλιά της μητέρας, ζεσταίνεται και ηρεμεί από την επαφή μαζί της. Η ήρεμη αυτή ώρα με την μητέρα του βοηθάει πολύ την μετάβαση του μωρού από την ενδομήτρια ζωή στο εξωτερικό περιβάλλον.

Αυτή η κατάσταση ήρεμης εγρήγορσης διαρκεί περίπου μία ώρα και κάθε είδους επικοινωνία ανάμεσα στη μαμά και στο μωρό μπορεί να συμβεί αυτή την ώρα. Το μωρό εξοικειώνεται με την μυρωδιά της μητέρας και πολύ σύντομα μπορεί να ξεχωρίσει την ιδιαίτερη μυρωδιά της δικής του μητέρας από άλλες μητέρες.

Καθώς το μωρό κοιτάζει κατά πρόσωπο τη μητέρα του, καταγράφει την εικόνα της στη μνήμη του κι αν κάνουμε ένα τεστ και του δείξουμε το πρόσωπο της μητέρας του αλλά και άλλων γυναικών σε φωτογραφία, θα επιλέξει το πρόσωπο της μητέρας του ακόμα και 4 ώρες μετά.

Η μητέρα επίσης γνωρίζει το μωρό της, μέσω του αγγίγματος, της μυρωδιάς και της βλεμματικής επαφής.

Αν κάνουμε και πάλι ένα πείραμα μερικές ώρες μετά και της ζητήσουμε να ξεχωρίσει το μωρό της ανάμεσα σε άλλα, θα αναγνωρίσει το μωρό της ήδη από την πρώτη μέρα.

Αυτή η ώρα του πρώτου θηλασμού, έχει πολλά ακόμα οφέλη τόσο για τη μητέρα, όσο και για το μωρό. Η οξυτοκίνη που παράγεται και από τους δύο ενεργοποιεί την έκκριση της προλακτίνης και άλλων ορμονών και βοηθάει να ηρεμήσουν και οι δύο και να αγαπηθούν. Γι’ αυτό λέγεται και ορμόνη της αγάπης.

Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσετε ένα ήσυχο, ήρεμο και χωρίς παρεμβολές περιβάλλον για να δείτε το μωρό να αναρριχάται και να βρίσκει το στήθος μόνο του. Χρειάζεται υπομονή για να το δείτε να συμβαίνει, αλλά αξίζει κάθε στιγμή…

 

Αφήστε μια απάντηση