Η μαμά που μόλις γέννησε συνήθως χρειάζεται να θηλάζει το μωρό της, να το φροντίζει, να το αγγίζει και να το περιποιείται, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα.

Σε άλλες κοινωνίες, όπου ο θηλασμός είναι πιο διαδεδομένος, οι μητέρες έχουν πολύ λιγότερα προβλήματα θηλασμού απ’ ότι στη δική μας κοινωνία. Σε πολλές από αυτές, για περίπου 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό, ο περίγυρος της μητέρας αναλαμβάνει τη φροντίδα του σπιτιού της και των μεγαλύτερων παιδιών.

Η μόνη ευθύνη της λεχώνας είναι η φροντίδα και ο θηλασμός του μωρού της γι’ αυτές τις 6 εβδομάδες. Μέσα σ’ αυτή την χρονική περίοδο, η μητέρα θεραπεύει το σώμα της από τη γέννα και μαθαίνει το μωρό της και τον θηλασμό.

Photo by Tim Mossholder on Unsplash

Πολλές μητέρες λένε ότι όταν γεννούν, αισθάνονται ότι χρειάζονται πραγματικά δίπλα τους τη μητέρα τους.

Η παρουσία της μητέρας κάνει κάθε παιδί να αισθάνεται τόση ασφάλεια και εμπιστοσύνη, όσο κανένας άλλος. Δεν είμαι πια παιδί, αλλά σε χρειάζομαι μαζί μου σ’ αυτό το ταξίδι της μητρότητας.

Η μητέρα που περνάει πολύ ώρα σε επαφή δέρμα με δέρμα με το μωρό της, αυξάνει την παραγωγή της σε γάλα και μειώνει το στρες τόσο στην ίδια, όσο και στο μωρό της.

Η μαμά χρειάζεται να έχει πολύ χρόνο με το μωρό της. Οι φίλοι και οι συγγενείς, με όλες τις καλές τους προθέσεις, μπορεί να παραβιάσουν αυτό το χρόνο, να ασκήσουν πίεση παρά τη θέλησή τους στην ήδη πιεσμένη μητέρα και να την αποσπάσουν από το μωρό της.

Το στομάχι του μωρού είναι πολύ μικρό και χρειάζεται να τρώει συχνά. Τα συχνά γεύματα ΔΕΝ είναι σημάδι ότι το μωρό δεν χορταίνει.

Ξέρουμε ότι το μωρό που θηλάζει πίνει αρκετό γάλα, παρακολουθώντας την συμπεριφορά του και πόσο συχνά λερώνει τις πάνες του.

Δεν χρειάζεται να ξέρουμε πόσο γάλα πίνει το μωρό από το στήθος, ούτε χρειάζεται να βγάλουμε γάλα με την αντλία για να δούμε πόσο έχουμε. Η άντληση δεν είναι αξιόπιστο κριτήριο της παραγωγής μας.

H μαμά χρειάζεται αρκετή φροντίδα η ίδια, για να μπορεί με τη σειρά της να φροντίσει και να ταΐσει το μωρό της.
Μπορεί να χρειαστεί να της υπενθυμίσετε να φάει και να πιεί, και να έχετε έτοιμα φαγητά και νερό δίπλα στο κρεβάτι της ή στην κουζίνα. Η μαμά χρειάζεται αρκετές πρωτεΐνες, καλά λιπαρά, φρούτα και λαχανικά. Αν είναι δυνατόν, κάντε εσείς το μαγείρεμα για όλη την οικογένεια. Αυτή θα είναι μια σημαντική προσφορά. Είναι επίσης μια καλή ιδέα για δώρο από τους επισκέπτες. Μπορείτε να τους πείτε: ελάτε για λίγο και φέρτε μαζί σας και φαγητό για τη λεχώνα!

Τα νεογέννητα κοιμούνται πολύ συνήθως και οι μαμάδες θα πρέπει να κάνουν το ίδιο.
Περνούν πολύ περισσότερη ώρα κοιμισμένα παρά ξύπνια και ξυπνούν κυρίως για να φάνε. Η μαμά ίσως χρειαστεί κάποιες φορές να ξυπνάει το μωρό για να φάει και θα πρέπει να προσέχει τα σημάδια πείνας του μωρού της. Και φυσικά, τα μωρά κλαίνε για να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους: αλλαγή πάνας, αγκαλιά, πείνα, ασφάλεια. Πρέπει να έχετε υπόψη σας όμως, ότι το κλάμα είναι το τελευταίο σημάδι πείνας του νεογνού.

Κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται άβολα με την εικόνα του θηλασμού. 

Εάν αισθάνεστε έτσι, θα ήταν καλό να πάτε σε ένα μέρος όπου οι γυναίκες θηλάζουν ελεύθερα, όπως πχ. σε μια συνάντηση του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος (La Leche League).

Το μητρικό γάλα είναι πραγματικά καλύτερο από το ξένο και μπορεί να σώσει ζωές.
Πράγματι, το μητρικό γάλα μπορεί να σώσει ζωές όχι μόνο στα πρόωρα μωρά αλλά και στα μεγαλύτερα μωρά και παιδιά. Τα πολύτιμα συστατικά του μητρικού γάλακτος βρίσκονται εκεί για όσους μήνες ή/και χρόνια θηλάζει ένα παιδί.

Το μητρικό γάλα είναι ζωντανό και προσφέρει άμεση προστασία από τις ασθένειες. Επίσης, συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του αμυντικού συστήματος του μωρού. Το μητρικό γάλα αλλάζει συνεχώς.

Αλλάζει κατά τη διάρκεια της ημέρας για να προσφέρει στο μωρό ότι χρειάζεται κάθε στιγμή. Αλλάζει μήνα με το μήνα και χρόνο με το χρόνο, για να καλύψει τις ανάγκες του συνεχώς αναπτυσσόμενου οργανισμού του παιδιού.

Είναι στ’ αλήθεια θαυματουργό. Ακριβώς όπως τα μωρά μας τρέφονται και μεγαλώνουν μέσα στην κοιλιά μας, από εμάς, έτσι ακριβώς θα πρέπει να τρέφονται και να μεγαλώνουν μετά τη γέννησή τους: από εμάς με το γάλα μας.

Βίκυ Φαρδογιάννη – Πιστοποιημένη Σύμβουλος Μητρικού Θηλασμού IBCLC

This Post Has 3 Comments

  1. ΒΟΥΛΕΛΙΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

    Από τη μέρα που ως εγγυος ξεστόμισα τη λέξη θηλασμός είχα να αντιμετωπίσω πολλές και αντικρουόμενες απόψεις συνοδευόμενες πάντα στο τέλος από ατάκες όπως,:” δεν ξέρω, εγώ έτσι έκανα” και άλλα σχετικά, όταν μιλούσε γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας. Από την άλλη μεριά ήταν οι νεώτερες γυναίκες που πλέον κατά 80-90% υποστηρίζουν τον αποκλειστικό θηλασμό, αποκλείοντας οποιαδήποτε άλλη μέθοδο. Η μητέρα μου με είχε προετοιμάσει: σε καθένα από τα 4 παιδιά μου, η μόδα και η τάση άλλαζε, βλέπεις μεσολάβησαν κοντά 10 χρόνια από το πρώτο ως το τελευταίο α ακούς το σώμα σου όσο είσαι εγγυος, να ακολουθείς το φυσικό μόλις θα πάρεις το μωρό στα χέρια σου. Έτσι μου είπε. Κι ας ήταν η γενιά που έβαζε τα παιδιά να κοιμούνται μπρούμυτα, ποτέ με τους γονείς, πάντα με πρόγραμμα κι ας έδωσε εβαπορέ, κιντερτε, πιπίλες, η οτιδήποτε άλλο σταυρώνουμε εμείς σήμερα. Μας θήλασε στο μέτρο των δυνατοτήτων της, με τις προσφερόμενες τότε γνώσεις και τακτικές, και τους 4 χωρίς να έχει καμιά βοήθεια στο σπίτι. Εγώ πάντως δε βγήκα προβληματική με αυτές τις τακτικές κι ας υπάρχουν σήμερα πιο σωστές η ελεγμένες προτάσεις, τις οποίες και προσπαθώ να ακολουθήσω. Στο 20 ημερών αγοράκι μου, δίνω το γάλα μου, και αγωνιώ αν τα κάνω όλα σωστά, όπως κάθε μάνα, κάθε εποχής. Και βέβαια η μάνα μου είχε κάποιες αντιλήψεις και κάποιες συμβουλές, τις οποίες μου παρείχε, για να με βοηθήσει, κι όχι για να με εμποδίσει να θηλάσω. Για άλλη μια φορά, άκουσε τις ανάγκες μου, ψηλάφισε τις ιδιαιτερότητές μου και προσπαθεί να με βοηθήσει να κάνω αυτό που με κάνει χαρούμενη, δείχνοντας μου ταυτόχρονα ότι αυτό πρέπει να κάνω κι εγώ για το παιδί μου. Από την άλλη μεριά εγώ προσπαθώ να παρέχω σε κάθε αγκαλιά σε κάθε θηλασμό μια μητέρα ποιοτική και θρεπτική από κάθε άποψη, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να θηλάσω 2 ώρες, να αφήσω το μωρό μου για λίγο να κλάψει, η να παραλείψω έναν θηλασμό και να δώσω έτοιμο γάλα, όταν πρόκειται να αποτύχω να ανταπεξέλθω στις ανάγκες του μωρού και να του δημιουργήσω εκνευρισμό, λόγω, πόνου ή αϋπνίας Θα πάρω το δικό μου δρόμο θηλασμού.Καμία νοοτροπία, παλιά η νέα δεν είναι πάνω από τις ανάγκες της φύσης. Συγχαρητήρια σε όλες όσες τα καταφέρνετε τέλεια, αλλα θυμηθείτε ότι για να προχωρήσετε μπροστά δε χρειάζεστε να παλέψετε με το παλιό, κι αν σας πολεμάει αυτό μη δίνετε σημασία, αλλά μην ξεχνάτε και τη σοφία της εμπειρίας.Συγχαρητήρια και σε μένα που έφτασα μέχρι και το σήμερα και στη μάνα μου, που με άλλες απόψεις με στηρίζει στις δικές μου και είναι σε ετοιμότητα προσαρμογής, όπως πρέπει για κάθε μάνα.

  2. καλησπερα κι απο μενα… εγω στο πρωτο μου παιδι θηλασα λιγοτερο απο 2 μηνες.. ενας απο τους λογους- ο πρωτος ηταν η ελλειπ[ης ενημερωση που ειχα, οπου ειχα διαβασει για θηλασμο ηταν ολα απλα και ροδινα- ηταν και η συνεχης παρουσια πεθερας κ συγγενων στο σπιτι. αντι λοιπον αυτες τις 40 μερες να εχω την ευκαιρια να δεθω με το μωρο μου και να εδραιωσω θηλασμο επρεπε να κανω την οικοδεσποινα στις -αγνωστες σε μενα- κουστομπολες του χωριου, να εχω το σπιτι στην τριχα, μπουκαρε ο καθενας μεσα στο σπιτι, ακομα και μεσα στο δωματιο χωρις καν να χτυπησει την πορτα πρωτα, σε καθε κλαμμα της μικρης μαζευοταν ολη η οικογενεια του αντρα μου στο σπιτι -οταν λεω κλαμμα εννοω ενα “ουαα” οταν ξυπναγε, ε κι εγω δε μπορουσα να θηλαζω μπροστα σε αδιακριτα ματια. ο αντρας μου ελειπε πολλες ωρες στη δουλεια. επισης η πεθερα που τα ηξερε ολα αναλαμβανε να ταισει αυτη το παιδι και σιγα σιγα η μικρη εμαθε με το μπιμπερο εκανα αντλησεις για ενα διαστημα με απλο θηλαστρο, το γαλα λιγοστεψε και μετα απο ενα στεναχωρο γεγονος κοπηκε εντελως. ε μετα επαθα και μια καταθλιψη και εδεσε το γλυκο.

    στο δευτερο παιδι λοιπον οσο ακομα ημουν εγκυος εψαξα παρα πολυ και μεταξυ διαφορων πηγων ανακαλυψα και ενα φορουμ οπου πολλες γυναικες εγραφαν για τα προβληματα που παρουσιαζαν κατα το θηλασμο, απο ματωμενες θηλες μεχρι αλλεργιες κλπ. τα διαβασα σχεδον ολα, αντιμετωπισα ενα σωρο καταστασεις που θα μπορουσαν να με κανουν να διακοψω το θηλασμο. επισης εθεσα καποιους ορους στο οικογενειακο περιβαλλον που ευτυχως τους σεβαστηκαν. σημερα ο γιος μου ειναι 20 μηνων και θηλαζει ακομα. απο 6 μηνων ολοι σχεδον στο περιβαλλον μου -και ειδικα η μανα μου- επιμενουν να σταματησω να θηλαζω, για διαφορους λογους. καθε φορα που αποδικνυω οτι ο λογος ειναι απλα μυθος βρισκουν κι αλλον μεχρι πως θα βγει μαμακιας, γκει, βιαστης οτι να ναι εχω ακουσει.

    κλεινοντας θελω να ευχαριστησω λοιπον και ολους εσας στο σαιτ που με βοηθησατε και με βοηθατε ακομα να θηλασω.

  3. Βιβιαν

    Είμαι λεχώνα, προσπαθώ να θηλάζω και έχω βαρεθεί να ακούω τη μάνα μου και τον άντρα μου να λένε οτι δεν έχω αρκετό γάλα και να μπουκώνουν το γιο μου με μπιμπερό και με πιπίλες… Καμία υποστήριξη.

Αφήστε μια απάντηση