Η Βίκυ Μπαζούλα – Παπαδάκη, σύμβουλος θηλασμού της La Leche League Ελλάδος, μας στέλνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας.

Γράφει για τον θηλασμό της κόρης της, την αλλεργία της στην πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος και πώς την ξεπεράσανε. Και μας λέει: “Μην ανησυχείτε….. κι αυτό περνάει…..”

Διαβάζω πολλές φορές τα μηνύματα και τις ιστορίες σας σχετικά με τις τροφικές αλλεργίες των μωρών σας και πόσο δύσκολη δείχνει η αποχή και πόσο απογοήτευση νιώθει η μαμά όταν μια μικρή παρασπονδία μπορεί να σε γυρίσει μήνες πίσω.. και γυρίζω και γω κάθε φορά χρόνια πίσω…τότε που και η δική μου κόρη διαγνώστηκε με αλλεργία στην αγελαδινή πρωτεΐνη μόνο με την κλινική και καθόλα τρομακτική εικόνα.

Η Βάλια μου γεννήθηκε Ιουλιο το 2005 και δεν ήπιε ούτε σταγόνα αγελαδινό παρά την επιμονή της ΜΗ φιλικής νεογνολόγου( λέτε να ήταν ένστικτο;).

Ήταν ένα μωρό ωστόσο πολύ γκρινιάρικο, που ηρεμούσε μόνο θηλάζοντας.

Η επιστροφή στη δουλειά όταν ήταν σχεδόν 2 μηνών ήταν εφιάλτης. Kάθε μισή-μια ώρα με έπαιρναν τηλ. ότι δεν αντέχουν το κλάμα της.

Κάθε μιάμιση ώρα πήγαινα, τη θήλαζα, την ηρεμούσα και ξαναγύριζα για άλλη μιάμιση ώρα μάθημα. Κανένας …μα κανένας δεν ήθελε να την κρατήσει.

Όταν έγινε 3 μηνών χρειάστηκε να πάμε για το γάμο του αδερφού μου ένα μεγάλο ταξίδι (10 ώρες καράβι και 6 αυτοκίνητο) και προληπτικά πήρα μαζί μου το δείγμα που μου είχαν δώσει “δώρο”.

Φτάσαμε τη μέρα του γάμου και θηλάζαμε ακόμη και στην εκκλησία. Αλλά στο τραπέζι δεν μπορούσα να την έχω.

Και από την ώρα που άρχισε να κλαίει μέχρι να πάω κοντά της, αποφάσισαν και της έκαναν 30γρ φόρμουλα για να μην ουρλιάζει..και το ήπιε…και εκεί ξεκινά ο εφιάλτης.

Το μωρό ξεκινά να κάνει εντός μισής ώρας ρεψίματα και εμετούς ρουκέτες…μετεωρισμό.. να κουνιέται και να μην μπορεί να στηρίξει το κεφάλι όρθιο…οι εμετοί ασταμάτητοι, μέχρι που έβγαιναν πράσινα υγρά…είχα ήδη φτάσει κοντά της, αλλά πλέον ούτε ο θηλασμός έδειχνε εφικτός.

Και άρχισαν και διάρροιες.. τόσο δύσοσμες που αφήσαμε 2 μέρες το σπίτι ορθάνοιχτο για να ξεμυρίσει.

Είχε πλέον πάει 3 τα ξημερώματα και πήρα τον παιδίατρο μας. “Βίκυ,την πείραξε το γάλα.. θήλαζε ασταμάτητα, όσο μπορείς να καθαρίσει…”

Περάσαμε 2 τραγικές μέρες με το μωρό για αρκετές ώρες να είναι σαν σε κόμμα, με το κεφάλι κρεμασμένο να κοιτάζει το κενό.

Γυρίσαμε Κρήτη και ξεκινήσαμε εξετάσεις. Τα αποτελέσματα έδειχναν αρνητικά με σχολιασμό “αμφίβολο λόγω μικρής ποσότητας “.

Πόσο αίμα να έδινε ένα μωρό 3 μηνών με φλέβες σε μέγεθος τρίχας; Στο μεταξύ εμφάνισε άσχημη ατοπική δερματίτιδα με κόκκινα τεράστια εκζέματα σε όλο το πρόσωπο.

Ο παιδίατρος έγραψε στο βιβλιάριο-Αλλεργία στην Αγελαδινή πρωτεΐνη και παρά του ότι έχει βασικές μόνο γνώσεις θηλασμού, τα βιβλία του έγραφαν ότι ο θηλασμός αποτελεί φάρμακο γι αυτές τις περιπτώσεις, με πιθανή ανοσία στον αποκλειστικό θηλασμό από τον 15ο μήνα και μετά, ενώ στο μη θηλασμό μετά τα 2 έτη.

Μιλάω με Σύμβουλο και ακολουθώ κατά γράμμα τις οδηγίες της.

Ξεκινάω αυστηρή αποχή και ένα μήνα μετά έχω ένα άλλο παιδί. Ήρεμο, χαμογελαστό, χωρίς γκρίνια, πόνο, εκζέματα…όλα έφυγαν ως δια μαγείας.

Στον 6ο μήνα έπρεπε να αποφασίσουμε πώς θα ξεκινούσαμε με τις στερεές. Ο παιδίατρος σύστησε να δοκιμάσουμε με μια μόνο μεζούρα ρυζάλευρο για να δούμε τυχόν αντίδραση.

Η πεθερά μου ήθελε να είναι εκείνη που θα έδινε την κρέμα …και ο εφιάλτης ξαναξεκινά.

Όλα τα συμπτώματα που είχαμε 3 μήνες πριν ήταν εντός μισής ώρας πάλι μπροστά μας. Και δεν ήταν οι εμετοι ή οι διάρροιες ..ήταν το κρέμασμα του κεφαλιού και ο μετεωρισμός που με έκανε να τρομάζω.

Εννοείτε ότι η πεθερά μου, μετά από 2 φορές που στα χέρια της έγιναν όλα αυτά και από δική της πρωτοβουλία δεν ξαναέκανε τίποτα χωρίς την έγκρισή μου.

Φτου και από την αρχή. Αυτή τη φορά μας πήρε σχεδόν 2 εβδομάδες. Προχωρήσαμε με αποχή, λαχανικά και φρούτα μετά τον 7ο μήνα.. έτρωγε ελάχιστα και θήλαζε πολύ.

Αλλά ήταν ήρεμη και χαμογελαστή. Έπαιρνε βάρος στα ελάχιστα όρια και ο παιδίατρος ήταν πάντα ευχαριστημένος.

Στο χρόνο άρχισα να δοκιμάζω κατσικίσιο γάλα στα φαγητά, τυρί ανθότυρο, και ήταν ασυμπτωματική. Και στους μήνες 15 μήνες ξεκινήσαμε πρόκληση.

Μέχρι τους 16 δεν είχε κανένα εμφανές τουλάχιστον σύμπτωμα και από εκεί και μετά ξεκίνησε να τρώει και η ίδια κάποια γαλακτοκομικά (τυράκι, γιαουρτάκι ).

Θεωρήθηκε ότι έγινε έναρξη ανοσίας και έκτοτε.. η όρεξη της άνοιξε, βάρος έπαιρνε με πιο γρήγορους ρυθμούς (λες και έκανε αναπλήρωση) και έγινε καλόφαγη.

Αποθήλασε ομαλά 4 ετών και δεν ήπιε ποτέ άλλο γάλα. Μια φορά που δοκίμασε μου είπε ότι της ήρθε για εμετό και την πόνεσε κάτω από το βυζάκι (στομάχι). Δεν επιμείναμε ποτέ.

Ο παιδίατρος μας είπε πως πρέπει να τη σεβόμαστε. Είναι είδος άμυνας.

Είναι τώρα 9 ετών…δεν είχε κανένα άλλο πρόβλημα αλλεργίας και όλα όσα περάσαμε τον πρώτο χρόνο μοιάζουν με μακρινό εφιάλτη.. αλλά πέρασε!

Μπορεί έστω και ένα συμπλήρωμα να είναι αρκετό να πυροδοτήσει μια αλλεργία, μπορεί να ένα κομματάκι γλυκό να επαναφέρει τα συμπτώματα, αλλά μην το βάζετε κάτω.

Θα περάσει! Αργά ή γρήγορα, θα περάσει! Δείξτε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας!

Βίκυ Μπαζούλα Παπαδάκη

Aν θέλετε να μοιραστείτε και
τη δική  σας ιστορία θηλασμού μαζί μου και με τις άλλες μαμάδες, την περιμένω στο info@thilasmos.com

Αφήστε μια απάντηση