Η Μαργαρίτα γέννησε στις 31 εβδομάδες και είδε το πρωτόγαλά της να πετιέται, γιατί κανείς δεν σκέφτηκε να τη βοηθήσει να το στείλει στο μωρό της που νοσηλευόταν σε άλλο ίδρυμα. Με πολλή προσπάθεια και λίγη τύχη κατάφερε και θήλασε. Και μας διηγείται την ιστορία της:

Photo by Igor Rodrigues on Unsplash

«Ήταν Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου βράδυ και είχαμε φύγει από το γραφείο του γυναικολόγου κλαίγοντας. Ήμουν έγκυος 31 εβδομάδων και το μωρό δεν μεγάλωνε.

Δεν είχα καν μεγάλη κοιλιά. Δεν είχα συνειδητοποιήσει τίποτα και το μωρό έπρεπε να γεννηθεί. Βάρος 1180 γρ.

Γέννησα με καισαρική, 1024 γρ., είδα το μωρό για δευτερόλεπτα και θα το έβλεπα σε τρεις μέρες ξανά. Είχε πάει στο Παίδων. Εγώ σε άλλη κλινική. Δεν ένιωθα μητέρα με τίποτα.

Το δωμάτιο τετράκλινο. Το επόμενο πρωί, ήρθε μια μαία και μου είπε ότι για να μην πρηστεί το στήθος μου πρέπει να βγάλω το γάλα με θήλαστρο.

Είχα μια βασική ενημέρωση και έτσι ζητούσα το θήλαστρο κάθε τρεις ώρες.

Το γάλα που έβγαλα την πρώτη ημέρα γέμισε ένα μπουκάλι. Το γάλα αυτό πετάχτηκε. Πετάχτηκε γιατί δεν είχαν σκεφτεί να μου δώσουν αποστειρωμένο φιαλίδιο.

Γιατί το μωρό ήταν μακριά και δεν σκέφτηκαν ότι μπορεί να ήθελα να δώσω το πρωτόγαλά μου στο πρόωρο παιδί μου. Εγώ πάλι δεν σκέφτηκα ότι θα μου έδιναν μη αποστειρωμένο φιαλίδιο.

Έβγαζα το γάλα κάθε τρεις ώρες, με κόσμο να μπαινοβγαίνει στο ιδιωτικό μαιευτήριο και να με κοιτάει παράξενα που ήμουν με το στήθος έξω και ένα μηχάνημα με αστείο ήχο να βγάζει το γάλα. Με κοιτούσαν περίεργα και ψιθύριζαν.

Τη δεύτερη μέρα δεν άντεξα. Σηκώθηκα, πήγα και υπέγραψα και έφυγα.

Πήγα να δω το παιδί δύο μέρες αφότου γέννησα. Στο Παίδων μόλις με είδαν, άκουσα τον εφημερεύοντα ιατρό στη ΜΕΝΝ να λέει «Τι ήρθε αυτή δεύτερη μέρα εδώ; Έχει γούστο να μας λιποθυμήσει». Χωρίς σχόλια…

Κάπως έφτασε στα χέρια μου ένα ενημερωτικό φυλλάδιο για δημιουργία τράπεζας γάλακτος. Ήθελα να νιώσω μητέρα. Ήθελα να δεθώ με τον γιο μου και δεν μπορούσα. Το μόνο που μπορούσα και όφειλα να κάνω ήταν να βγάζω το γάλα μου και να του το δίνω.

Από εκείνη την ημέρα, μέχρι που βγήκε από τη μονάδα, έναν μήνα αργότερα, και μέχρι που πέρασαν 6 μήνες, έβγαζα το γάλα με ενοικιαζόμενο διπλό θήλαστρο, έτσι ώστε να αυξήσω το γάλα, κάθε 3 ώρες το 24ωρο.

Όταν τον πήρα στο σπίτι προσπαθούσα να πιάσει το στήθος, αλλά δεν μπορούσε. Στην αρχή ήταν μικρός, μετά είχε μάθει το μπουκάλι.

Είχα δει όλα τα σχετικά βίντεο στο διαδίκτυο, με οδηγίες θηλασμού. Τα ήξερα απέξω. Αλλά δεν… Τελικά, αποφάσισα να πάω σε σύμβουλο θηλασμού.

Την πρώτη μέρα που πήγα στο γραφείο της μου έδειξε το αυτονόητο. Μου έδειξε πώς να κρατάω το παιδί σωστά, κάτι που θα ορκιζόμουν ότι κάνω σωστά αλλά δεν έκανα.

Το παιδί θήλασε εκείνη την στιγμή για πρώτη φορά, στο γραφείο της ιατρού-σύμβουλου IBCLC.

Ναι, στο δικό μου μυαλό, έγινα μητέρα. Ναι, τα κατάφερα. Ναι, δέθηκα με το παιδί. Ναι, μίσησα το θήλαστρο. Κουράστηκα. Ήταν ό,τι πιο δύσκολο έχω κάνει αλλά θα το έκανα ξανά.

Καμιά δεν γεννήθηκε μητέρα. Καμιά δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας πώς να θηλάσει. Είναι δύσκολο.

Με υπομονή και τύχη τα κατάφερα.

Δεν μπορώ να πω σε καμία μητέρα ότι θα τα καταφέρει σίγουρα.

Μπορώ όμως να πω ότι η προσπάθεια ΑΞΙΖΕΙ.

Καλή επιτυχία σε όλες τις μαμάδες, πρόωρων ή τελειόμηνων μωρών!».

Μαργαρίτα Συντίλα

Πηγή

Aν θέλετε να μοιραστείτε και
τη δική  σας ιστορία θηλασμού μαζί μου και με τις άλλες μαμάδες, την περιμένω στο info@thilasmos.com

Αφήστε μια απάντηση