images

Πριν από 4 χρόνια έδωσα για πρώτη φορά και πέρασα τις πανάκριβες και εξουθενωτικές εξετάσεις του Διεθνούς Συμβουλίου Εξεταστών Διεθνώς Πιστοποιημένων Συμβούλων Γαλουχίας (IBLCE), (αφού πρώτα απέδειξα ότι έχω αρκετά χρόνια πρακτικής εμπειρίας και εκπαίδευσης ώστε να γίνω δεκτή στις εξετάσεις), κι από τότε μπορώ πια να αποκαλώ τον εαυτό μου IBCLC (Διεθνώς Πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας).

Αν και η γαλουχία είναι μια από τις πιο βασικές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, μπορεί να μην είναι καθόλου μα καθόλου εύκολη υπόθεση. Και τότε είναι που εμφανιζόμαστε εμείς.

Σε μας τους συμβούλους, έχουν δοθεί κάθε είδους ονόματα. Έχουμε φυσικά τον επίσημο τίτλο μας, αλλά έχουμε και μερικούς άλλους, καθόλου κολακευτικούς τίτλους, όπως «ναζί του θηλασμού», «λακτιβίστριες», «αστυνομία του θηλασμού», «αίρεση», «μαφία του θηλασμού» κα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι οι Πιστοποιημένοι Σύμβουλοι Γαλουχίας (IBCLC), βοηθούν τις γυναίκες να θηλάσουν ή/και να αντλήσουν μητρικό γάλα, προσφέρουν υποστήριξη, καθοδήγηση και πληροφόρηση γύρω από το θέμα του μητρικού θηλασμού και αντιμετωπίζουν προβλήματα που σχετίζονται με το θηλασμό.

Φυσικά, μπορεί να μην πιστεύετε τις καλές μας προθέσεις, ειδικά αν διαβάζετε τα δημοφιλή άρθρα αντι-θηλασμού των τελευταίων ετών.

Η ιστορία είναι, όπως λένε αυτά τα άρθρα, ότι οι σύμβουλοι θηλασμού θα αρπάξουν το στήθος σου, το οποίο φυσικά είναι το καλύτερο, και θα το χώσουν στο στόμα του μωρού ανεξάρτητα από τα αισθήματά σου, το ιστορικό σου, την φαρμακευτική αγωγή σου, τις προτιμήσεις σου, την ψυχική σου υγεία.

Δεν θα ενδιαφερθούν για τίποτα, αρκεί να βάλουν το αθώο μωρό στο Ιερό Στήθος.

Εμείς οι «γκάγκστερ της γαλακτοφορίας” (αυτό είναι το πιο καινούριο!), λένε ότι δεν σταματάμε πουθενά μα πουθενά, μέχρι να σε κάνουμε να θηλάσεις, κι αν δεν μπορείς, θα σου πούμε ότι είσαι άχρηστη μάνα και δηλητηριάζεις το παιδί σου.

Προσθέτουν δε ότι η τάδε διασημότητα δεν θήλασε και είναι μια χαρά και ούτε δηλητηριάστηκε, ούτε πέθανε, εκτός κι αν πέθανε από γηρατειά, περίπτωση η οποία αποδεικνύει περίτρανα ότι ο θηλασμός δεν σταματάει το θάνατο από γηρατειά, άρα είτε θηλάσεις είτε όχι δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία τελικά…..

Και κάπως έτσι μαίνεται ο «πόλεμος των μαμάδων», ο οποίος δεν θα σου πω ότι δεν υφίσταται  και ότι ποτέ κανείς δεν είπε άσχημες κουβέντες στις γυναίκες που χρησιμοποιούν φόρμουλα, γιατί όλοι  ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια.

Αλλά υπάρχει κάτι που πρέπει να σου πω και που δεν θα διαβάσεις ποτέ σ’ αυτού του είδους τα άρθρα:  δεν με νοιάζει για το στήθος σου και τι κάνεις με αυτό, εκτός κι αν μου ζητήσεις να νοιαστώ.

Δεν πρόκειται να προσπαθήσω να σε πείσω να θηλάσεις, ούτε να ακουμπήσω το στήθος σου χωρίς την έγκρισή σου.

Το μόνο που με νοιάζει, σαν άνθρωπο πρωτίστως και μετά σαν σύμβουλο θηλασμού, είναι να σε βοηθήσω να χρησιμοποιήσεις το στήθος σου όπως θέλεις εσύ.

Μπορεί να θέλεις να θηλάσεις, μπορεί και όχι. Μπορεί να θέλεις μόνο να αντλείς ή να θέλεις να δίνεις και φόρμουλα κάποιες φορές. Η δουλειά μου δεν είναι να σου πω τι να κάνεις. Η δουλειά μου είναι να σε βοηθήσω να φτάσεις στο δικό σου στόχο, όποιος κι αν είναι αυτός.

Την τελευταία φράση την συναντούμε πολύ συχνά στα βιβλία των IBCLC και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μας. Αν κάποιος σύμβουλος θηλασμού δεν σας υποστηρίζει στο δικό σας στόχο, τότε δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Τελεία. Τόσο απλά.

Φυσικά, δεν είναι όλοι οι σύμβουλοι θηλασμού καλοί στη δουλειά τους και όλοι έχουμε τις κακές μας μέρες. Όμως εκεί έξω υπάρχουν επίσης εξαιρετικοί γιατροί με απαράδεκτους τρόπους. Όπως υπάρχουν μπαρίστες πολύ συμπαθητικοί, που κάνουν χάλια καφέ.

Ωστόσο, νομίζω ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε και να συμφωνήσουμε ότι όλοι οι σύμβουλοι θηλασμού δεν είναι ίδιοι, δεν συμπεριφέρονται όλοι αντιεπαγγελματικά και ότι δεν ενδιαφέρονται όλοι οι άνθρωποι πραγματικά για το τι τρώει το μωρό σας, αρκεί να τρώει.

Και όχι, δεν σε κατακρίνουν συνεχώς όλοι, εκτός και αν κατακρίνεις εσύ η ίδια συνεχώς τον εαυτό σου.

Να τι κάνω όταν βοηθάω μια γυναίκα να θηλάσει:

Rωτάω πώς πάνε τα πράγματα και όχι μόνο πώς πάει ο θηλασμός. Ρωτάω αν υπάρχει κάτι που θα ήθελε να αλλάξει. Ρωτάω οτιδήποτε σχετικό, σκέφτομαι με κριτική σκέψη ανάλογα με την περίπτωση και προσπαθώ να κάνω ένα πλάνο κατά το οποίο το μωρό θα τρέφεται επαρκώς, αλλά και θα διατηρείτε σταθερή η παραγωγή γάλακτος, κατά τέτοιο τρόπο που να είναι όλοι ευχαριστημένοι και που να είναι εφικτός. Προσφέρω επίσης ενθάρρυνση και κατανόηση.

Και να τι ΔΕΝ κάνω: δεν κυνηγάω, ούτε κατηγορώ τις γυναίκες που δεν θέλουν να θηλάσουν, ούτε τις ρωτάω γιατί. Δεν τους λέω ότι πρέπει να θηλάσουν τα μωρά τους πάση θυσία. Ούτε τις κατακρίνω για τις επιλογές τους.

Όμως, το να μην θηλάσεις ενώ το θέλεις πολύ, είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί.

Αυτό ακριβώς θα πρέπει να καταλάβει και να προσπαθήσει να εμποδίσει από το να συμβεί, κάθε σύμβουλος θηλασμού. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε.

Κάποιες φορές παρόλη την προσπάθεια, δεν έχουμε το αναμενόμενο αποτέλεσμα κι αναρωτιόμαστε τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει διαφορετικά ή καλύτερα. Αναρωτιόμαστε τι πήγε στραβά. Και πολλές φορές η απάντηση είναι κάτι σαν «έλα μωρέ, και τι έγινε που δεν θήλασε»;

Και να ένα ακόμα μυστικό: ο θηλασμός έχει σημασία για πάρα πολλούς ανθρώπους.

Γι’ αυτό μαθαίνουμε τις ιστορίες τους, γιατί ο θηλασμός είχε για κάποιους μεγάλη σημασία και επειδή δεν πήγε καλά, αυτό τους πληγώνει. Δεν θα ήταν καλύτερα αν είχαμε λιγότερους πληγωμένους ανθρώπους; Όταν αισθανόμαστε ότι κάποιος είναι δίπλα μας και μας υποστηρίζει, τότε πονάει λιγότερο.

Οι άνθρωποι που ψάχνουμε ως ειδικούς στον τομέα της γαλουχίας συνήθως δεν  είναι και τόσο αγαπητοί από τους συναδέλφους τους, αλλά πρωτίστως από τις οικογένειες τις οποίες έχουν υποστηρίξει και μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι οι μελλοντικοί σύμβουλοι θα ακολουθήσουν τα βήματά τους και θα προσφέρουν έγκυρη και σωστή πληροφόρηση στις οικογένειες.

Αν και δεν θέλουν όλες οι γυναίκες να θηλάσουν, σύμφωνα με  την έκθεση του Ινστιτούτου Υγείας του παιδιού, περίπου 90% των μωρών που γεννιούνται στην Ελλάδα ξεκινούν να θηλάζουν.

Στους 6 μήνες, λιγότερο από το 20% των ίδιων μωρών συνεχίζουν το θηλασμό και σίγουρα κάποιοι γονείς αισθάνονται «αποτυχημένοι».

Ο στόχος μου ως σύμβουλος θηλασμού είναι λιγότερο να κάνω τις γυναίκες να θηλάσουν αποκλειστικά και περισσότερο να τις βοηθήσω να φτάσουν το στόχο τους, όποιος κι αν είναι αυτός.

Τι με νοιάζει πιο πολύ; Με νοιάζει να μην αισθανθείς ότι απέτυχες.

Update: Όταν γράφτηκε αυτό το κείμενο είχαν περάσει 4 χρόνια από την πρώτη φορά που έδωσα εξετάσεις. Τώρα πια (Ιούλιος 2023) έχουν περάσει 12 χρόνια…..

Βίκυ Φαρδογιάννη – Πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC

Αφήστε μια απάντηση