Είμαι η Μαίρη, μαμά της Κατερίνας, 29 μηνών!

Ήθελα πολύ να γίνω μαμά, είχα μια υπέροχη εγκυμοσύνη, δεν γνώριζα τι εστί καισαρική, είχα διαβάσει μόνο για φυσιολογικό τοκετό και ήμουν σίγουρη πως θα θηλάσω γιατί αυτό θεωρούσα φυσιολογικό αλλά, ενημερώθηκα ελάχιστα!

598763_370103153073335_884724547_n

Η Κατερίνα ήρθε στον κόσμο, όταν ήμουν 25 ετών με προγραμματισμένη καισαρική στις 38 βδομάδες..

Γέννησα σε ένα επαρχιακό νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας.. Μέχρι τον 8ο μήνα κύησης δεν είχα πάει στο νοσοκομείο, και όταν έγινε αυτό, μου είπαν πως δε μπορούν να με αναλάβουν για φυσιολογικό τοκετό γιατί παλαιότερα είχα υψηλή μυωπία και είχα κάνει διορθωτικό laser..

Τους πήγα χαρτί από τον οφθαλμίατρο μου, με τα αποτελέσματα της βυθοσκόπησης που μου έκανε και ήταν όλα φυσιολογικά αλλά η απάντηση ήταν η ίδια, πως δεν έπαιρναν το ρίσκο να με αναλάβουν!

Ο ιδιώτης γυναικολόγος που πήγαινα δε μου είχε αναφέρει ποτέ το laser σαν λόγο για καισαρική!

Δυστυχώς πείστηκα πως αυτό ήταν το ασφαλέστερο να κάνω.. Δεν φανταζόμουν πόσο μεγάλη πληγή θα άφηνε στο κορμί και στην ψυχή μου..

Το βράδυ πριν την καισαρική μας ″ενημέρωσε″ ένας ειδικευόμενος για το θηλασμό..

Κάποιες από τις συμβουλές του ήταν: ″5’ στο κάθε στήθος″, ″Μην αφήνετε το μωρό να πιπιλάει, το στήθος σας δεν είναι πιπίλα, σας ανήκει″! ″Μην τρώτε όσπρια, μην τρώτε λαχανικά, προκαλούν  κολικούς στο μωρό″!

″Κι όσες γεννήσετε με καισαρική, το πιο πιθανό είναι να μην τα καταφέρετε με το θηλασμό γιατί αργεί πολύ να κατέβει το γάλα″!!

Ειδικά αυτό το τελευταίο, με σκότωσε και ήταν αυτός ο οποίος μου είπε πως η καισαρική είναι μονόδρομος! Και πολλές άλλες λανθασμένες οδηγίες!

Μπήκα στο χειρουργείο, μου έκαναν ραχιαία αναισθησία, (ούτε καν επισκληρίδιο κάνουν) κι αφού έβγαλαν το μωρό, άκουσα το κλάμα της, ένιωσα πως δε μπορώ να αναπνεύσω..

Κάτι πήγε στραβά με τη ραχιαία αναισθησία και τελικά μου έκαναν και ολική νάρκωση.. Ξύπνησα μετά από 3 ώρες στην αίθουσα ανάνηψης, πανικόβλητη, γιατί δεν ήξερα που βρισκόμουν, δεν είχα το μωρό μαζί μου και νόμιζα πως κάτι της συνέβη..

Με πήγαν ευτυχώς αμέσως στο δωμάτιό μου, για να τη δω! Μου απαγόρευσαν να κουνηθώ στο ελάχιστο λόγω ραχιαίας αναισθησίας, γιατί θα μου δημιουργούσε πονοκεφάλους..

Ούτε μια μαία δε φιλοτιμήθηκε να με βοηθήσει να βάλω το μωρό στο στήθος την πρώτη μέρα!

Αντ’ αυτού, μας δόθηκε ένα χαρτί από τον παιδίατρο για τα γεύματα του μωρού, με αναλυτικές οδηγίες για τις αναλογίες τσαγιού-νερού (σαν 1ο γεύμα, για να αποβάλει το μηκώνιο..!!) κι έπειτα οι αναλογίες γάλακτος-νερού για τα επόμενα γεύματα..!!

Την 1η μέρα το μωρό δεν τοποθετήθηκε καθόλου στο στήθος, σιτιζόταν μόνο με μπουκάλι και ξένο γάλα, το στήθος μου δεν πήρε κανένα ερέθισμα..

Τη 2η μέρα αφού σηκώθηκα και μου έβγαλαν τον καθετήρα, έβαλα το μωρό στο στήθος αλλά δεν ″έπιανε″ με τίποτα, φώναζα τις μαίες να με βοηθήσουν, κάποιες είχαν και θέληση και λίγες γνώσεις, άλλες, δεν είχαν τίποτα από τα δύο!

Η προϊσταμένη μάλιστα μου έβαλε τις φωνές, πως δε μπορούν να ασχολούνται συνέχεια μαζί μου και πως μάλλον δεν έχω θηλή για να μην πιάνει το μωρό, όλα αυτά, χωρίς να μ’ έχει βοηθήσει ποτέ πριν!

Έλεγαν να ρίξω λίγο τσαγάκι στη θηλή για να ″γλυκαθεί″ και να πιάσει.. Ο γυναικολόγος δε, μόλις του είπα ότι δεν πιάνει στήθος μου είπε, “κι ακόμα δεν έχεις πάρει χάπι να κόψεις το γάλα?”!

Την 3η μέρα ήμουν χάλια, ψυχολογικά και σωματικά, είχε πρηστεί το στήθος μου και πονούσα, μου είπαν πως μπορώ να αντλήσω με το νοσοκομειακό θήλαστρο και να το πετάω αφού δεν ήταν αποστειρωμένο αλλά, μου ήταν αδύνατο να πετάξω το πολύτιμο πρωτόγαλα οπότε πήρα ένα χειροκίνητο θήλαστρο της κακιάς ώρας και ξεκίνησα τις αντλήσεις!

Δεν είχα ιδέα για το τι έπρεπε να κάνω!

Αντλούσα και προσπαθούσα να βάλω το μωρό στο στήθος αλλά τίποτα, η συμβουλή που μου είχαν δώσει οι μαίες στο νοσοκομείο, ήταν ″Άσε το μωρό να πεινάσει για να πιάσει″!

Φυσικά αφού την άφηνα να πεινάσει ήταν πάντα τόσο εκνευρισμένη στο στήθος, που ήταν αδύνατο να προσπαθώ πάνω από 5’ τη φορά!

Με είχε πιάσει εμμονή, έψαχνα συνέχεια στο διαδίκτυο για τις αντλήσεις, τη σύγχυση θηλών κι έτσι ξεκίνησα να ακολουθώ το πρωτόκολλο αντλήσεων, με ακατάλληλο θήλαστρο, το οποίο χαλούσε συνέχεια..

Την πρώτη βδομάδα έδινα μητρικό και ξένο, κι έπειτα κατάφερα να καλύψω τις ανάγκες του μωρού μου..

Κάπου στις 20+ μέρες δεν άντεχαν τα χέρια μου, γιατί αντλούσα περίπου ανά 2 ώρες και με μία ώρα σχεδόν διάρκεια άντλησης!

Έχανα τις ελπίδες μου για φυσιολογικό θηλασμό, οπότε πήρα ένα απλό μονό ηλεκτρικό θήλαστρο, πάλι ακατάλληλο για τη δουλειά που το ήθελα αλλά τουλάχιστον πιο ξεκούραστο!

Ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή, με πολλά πετρώματα γιατί δεν ήξερα να αδειάζω καλά το στήθος, με πληγωμένες θηλές, νεύρα, στεναχώρια, κτλ!

Είχα απογοητευθεί γιατί έπαιρνα την άρνηση του μωρού, σαν απόρριψη, παρόλα αυτά συνέχιζα να την βάζω πριν από κάθε τάισμα στο στήθος..

Όλη μέρα αντλούσα, τάιζα το μωρό, έπλενα-αποστείρωνα μπουκάλια και ξανά από την αρχή!

Μέχρι περίπου τον 7ο-8ο μήνα αντλούσα 8 φορές την ημέρα, είχα γεμίσει ό,τι καταψύκτη υπήρχε στο σπίτι, κι έδινα γάλα σε άλλα δύο μωράκια..

Μείωσα τις αντλήσεις σε 5 και πολύ μετά το χρόνο τις έκανα 3! Αν δεν έκανα τόσες πολλές αντλήσεις, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, το πιο πιθανό είναι να είχε μειωθεί δραματικά η ποσότητα του γάλακτος, λόγω ακατάλληλου θηλάστρου..

Έχω περάσει σε φάση αποθηλασμού αλλά τελικά η διακοπή είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ότι την περίμενα!

Στη φάση αποθηλασμού που βρισκόμαστε, δεν έφτανε το γάλα μου να καλύψει τις ανάγκες της κόρης μου κι έτσι, της έδωσα γάλα και από μια φίλη μου..

Ο δρόμος του θηλασμού, δεν είναι δυστυχώς εύκολος..

Για να τα καταφέρουμε, πρέπει να διαβάσουμε πολύ, να ενημερωθούμε, δε μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από μαίες, γυναικολόγους, παιδιάτρους γιατί σίγουρα κάποιος από αυτούς, αν όχι όλοι, θα μας δώσουν λανθασμένες συμβουλές που μπορούν να μας οδηγήσουν σε πρόωρο αποθηλασμό!

Πρέπει να πιστέψουμε στον εαυτό μας και στο σώμα μας, το οποίο ήταν ικανό να θρέψει ένα μωράκι για εννέα ολόκληρους μήνες και μπορεί να συνεχίσει για άλλους τόσους και τόσους, αφού βγει από την κοιλιά μας!

Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πείσει ότι είστε ανίκανη να γεννήσετε φυσιολογικά και να θηλάσετε!

Αν αντιμετωπίσετε προβλήματα, συμβουλευτείτε ένα σύμβουλο θηλασμού ή μια θηλάζουσα μαμά!

Δεν αντλώ από επιλογή μου, ήταν μια λύση ανάγκης προκειμένου να πιει το μωρό μου το γάλα μου!

Ο μητρικός θηλασμός είναι κάτι ανώτερο, υπέροχο, ιερό! Δεν είναι μόνο τροφή για το κορμάκι του μωρού, είναι τροφή και για την ψυχή του! Εμπιστευτείτε το σώμα σας και το ένστικτο σας!

ΥΓ. Η Μαίρη αποθήλασε όταν το κοριτσάκι της ήταν 2,5 ετών. Μερικούς μήνες μετά γέννησε με φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική (VBAC) το δεύτερο παιδί της, το οποίο θηλάζει αποκλειστικά και χωρίς θήλαστρο αυτή τη φορά!

Aν θέλετε να μοιραστείτε και
τη δική  σας ιστορία θηλασμού μαζί μου και με τις άλλες μαμάδες, την περιμένω στο info@thilasmos.com

Αφήστε μια απάντηση